Podstawowa wiedza na temat wykonania izolacji tarasu nad pomieszczeniem ogrzewanym

Autor: KAM & JU KAMIL STEFANOWICZ, publikacja: 2016-03-09

Tarasy i balkony są narażone na niekorzystne działanie warunków atmosferycznych (deszcz, śnieg, powtarzające się cykle zamrażania i rozmrażania). Nieprawidłowo wykonane ulęgają przyspieszonej degradacji. Szczególnej uwagi wymagają tarasy nad pomieszczeniami ogrzewanymi, gdzie dodatkowo zachodzi konieczność zastosowania warstwy izolacji termicznej. W tym przypadku poprawny układ poszczególnych warstw oraz odpowiednia jakość zastosowanych materiałów decydują o trwałości całej konstrukcji.

Podstawowe elementy systemu tarasowego

• projekt zgodny z zasadami sztuki budowlanej (m.in. odpowiednia szerokość spoin i dylatacji),
• właściwe przygotowanie podłoża (1,5% spadku),
• skuteczne i trwałe warstwy hydroizolacji,
• zaprawy klejące o wysokich parametrach (m.in. klasy C2), a w przypadku dużej ekspozycji na słonce – również odkształcalne (klasy C2 S1 lub C2 S2),
• 100% wypełnienie klejem spodniej strony płytki,
• zaprawy do spoinowania odporne na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych (klasy CG2WA),
• starannie wykonane detale projektowe ze szczególnym uwzględnieniem antykorozyjnego zabezpieczenia obróbek blacharskich oraz dokładnego doszczelnienia naroży, dylatacji i połączeń obróbek blacharskich z płytą tarasu za pomocą odpornych na alkalia taśm uszczelniających.

Odpowiednie ukształtowanie spadku

Odpowiednie ukształtowanie spadku (min. 1,5%) można uzyskać przy użyciu gotowej zaprawy wyrównującej lub naprawczej o wytrzymałości zbliżonej do wytrzymałości płyty konstrukcyjnej. Warstwę spadkową wyprowadza się bezpośrednio na płycie konstrukcyjnej. Następnie – bezpośrednio pod warstwą oraz na warstwie izolacji termicznej – należy wykonać paroszczelną izolację przeciwwodną z masy bitumicznej lub maty bitumiczno-syntetycznej. Jej zadaniem jest niedopuszczenie do zawilgocenia izolacji termicznej oraz zapewnienie możliwości pracy (przemieszczania się) warstwy dociskowej, która zmienia swój rozmiar pod wpływem zmian temperatury. Warstwa dociskowa stanowi element nośny dla okładziny ceramicznej, powinna zatem mieć jednakową grubość na całej powierzchni oraz odpowiednią wytrzymałość.

Warstwa przeciwwodnej izolacji podpłytkowej

Najważniejszym elementem systemu tarasowego jest warstwa izolacji podpłytkowej. Położona bezpośrednio na warstwie dociskowej zabezpiecza ją przed wnikaniem wody. Brak przeciwwodnej izolacji podpłytkowej skutkuje zawilgoceniem warstwy dociskowej i rozpoczęciem procesu destrukcji, którego tempo zależeć będzie od kaprysów pogody. Rezultat jest jednak zawsze taki sam, czyli nieestetyczne wykwity na powierzchni spoin połączone z uszkodzeniem lub odspojeniem całości lub części płytek ceramicznych oraz przenikanie wody do pomieszczenia znajdującego się pod tarasem.

Silne nasłonecznienie tarasu

Destrukcyjne działanie wody nie jest jedynym wyzwaniem, jakiemu musi sprostać konstrukcja tarasu. Przy dużej ekspozycji na słońce okładzina ceramiczna i/lub kamienna podlega dodatkowo silnym zmianom temperatury wynikającym z cyklu dobowego (nasłonecznienie) oraz cyklu pór roku. Różnica miedzy współczynnikami liniowej rozszerzalności cieplnej okładziny (niższy) i warstwy dociskowej (wyższy) powoduje powstanie miedzy nimi naprężeń, które mogą prowadzić do odspojenia się płytek. W tych warunkach istotny jest dobór odpowiedniego sposobu montażu okładziny ceramicznej ze szczególnym uwzględnieniem parametru odkształcalności kleju (dzięki niemu przemieszczenia płytek i podłoża względem siebie nie skutkują utratą przyczepności i uszkodzeniem połączenia). Do montażu jasnych płytek wielkiego formatu na nasłonecznionym tarasie wystarczy klej odkształcalny (klasa C2 S1), podczas gdy do ciemniejszych płytek tego samego formatu, które podczas upałów będą nagrzewały się bardziej, należy zastosować klej wysokoodkształcalny (klasa C2 S2). Ważna jest również szerokość spoin, wystarczająca do skompensowania zmian wymiarowych płytki (min. 5 mm) oraz zastosowanie odpowiednich w miejscach spoin dylatacyjnych.

Opracowano:
Kamil Stefanowicz
KAM & JU KAMIL STEFANOWICZ